Wpłaty do PPK – kto i ile dokłada do Twoich oszczędności?

Pracownicze Plany Kapitałowe to system budowania prywatnych oszczędności. Wpłaty pochodzą z trzech źródeł. Dowiedz się, ile dokłada pracownik, pracodawca i państwo.

Co to jest PPK i kto w nim uczestniczy?

Pracownicze Plany Kapitałowe to dobrowolny system oszczędzania. Ma na celu gromadzenie środków na przyszłą emeryturę. Udział w PPK dla pracownika jest dobrowolny.

Pracodawca ma obowiązek uruchomić PPK w firmie. Obowiązek ten wynika z Ustawy o pracowniczych planach kapitałowych. Ustawa weszła w życie 1 stycznia 2019 roku. Została uchwalona 4 października 2018 roku.

Uczestnikiem PPK może być osoba zatrudniona. Musi mieć między 18 a 70 lat. Dotyczy to umowy o pracę lub umowy zlecenia.

Zapisanie pracownika do PPK odbywa się automatycznie. Dotyczy pracowników między 18. a 55. rokiem życia. Osoby starsze mogą przystąpić na własny wniosek. Uczestnicy PPK nie mogą być pracownikami młodocianymi. Nie mogą być też osobami, które ukończyły 70 lat. Umowy o prowadzenie PPK nie są zawierane dla osób po siedemdziesiątce.

Zastanawiasz się, czy możesz zrezygnować? Pracownik może zrezygnować z uczestnictwa. Musi złożyć pisemną deklarację rezygnacji. Podmioty wyłączone z PPK to mikroprzedsiębiorcy. Dotyczy to sytuacji, gdy wszyscy zatrudnieni złożą deklarację rezygnacji.

Oszczędności w PPK są tworzone wspólnie. Dokładają się pracownicy, pracodawcy i państwo. Konta PPK zasilają środki z tych trzech źródeł. Pracownicze Plany Kapitałowe umożliwiają oszczędzanie na bazie aż 3 źródeł finansowania.

Ile wpłaca pracownik do PPK?

Pracownik również dokłada do PPK. Przekazuje obowiązkową wpłatę podstawową. Wynosi ona 2% wynagrodzenia brutto. Podstawowa wpłata pracownika wynosi 2% jego wynagrodzenia.

Masz niższe dochody? W przypadku najniższych dochodów wpłata może być mniejsza. Pracownik może wpłacać od 0,5% do 2% wynagrodzenia brutto. Wpłata pracownika może być obniżona do 0,5% wynagrodzenia. Dzieje się tak, jeśli jego miesięczne zarobki nie przekraczają 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia.

Pracodawca ma obowiązek poinformować o tej możliwości. Obowiązkiem pracodawcy jest informowanie o możliwości obniżenia wpłaty podstawowej.

Pracownik może też wpłacać więcej. Może uiszczać dodatkową składkę. Wynosi ona do 2% pensji brutto. Pracownik może podwyższyć swoją wpłatę. Maksymalnie o 2% wynagrodzenia. Łącznie daje to maksymalnie 4% wynagrodzenia brutto.

Wpłata podstawowa finansowana przez osobę zatrudnioną wynosi 2% wynagrodzenia. Wpłata dodatkowa wynosi do 2%.

Ile wpłaca pracodawca do PPK?

Pracodawca finansuje wpłaty podstawowe do PPK. Wynoszą one 1,5% wynagrodzenia uczestnika PPK. Pracodawcy mają obowiązek wpłacać 1,5% wynagrodzenia brutto pracownika. Wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5% wynagrodzenia.

Pracodawca może dobrowolnie zwiększyć wpłatę. Mogą dobrowolnie zwiększyć wpłatę do 4%. Dodatkowa wpłata przez podmiot zatrudniający wynosi do 2,5%. Maksymalna wpłata pracodawcy to 4% wynagrodzenia.

Wpłata pracodawcy to dodatkowe pieniądze. Pracownik, niebędący w PPK, ich nie otrzyma. Można powiedzieć, że jest to rodzaj podwyżki. To szczególny benefit pracowniczy.

Wpłata pracodawcy do PPK wynosi minimum 1,5% wynagrodzenia pracownika.

Jakie są dopłaty od państwa w PPK?

Państwo również dokłada do oszczędności w PPK. Oferuje jednorazową wpłatę powitalną. Wynosi ona 250 zł. Państwo wpłaca 250 zł na powitanie.

Państwo przekazuje też dopłaty roczne. Wynoszą one 240 zł. Państwo wpłaca 240 zł co roku. Dopłata roczna od państwa wynosi 240 zł. Dzieje się tak pod warunkiem spełnienia określonych warunków.

Oszczędności na koncie PPK mogą być zwiększane. Służą temu dopłaty z budżetu państwa. Obejmują wpłatę powitalną i roczną.

Aby otrzymać wpłatę powitalną, musisz spełnić warunek. Uczestnik PPK musi dokonać wpłat. Przez co najmniej 3 pełne miesiące. Wtedy otrzyma wpłatę powitalną.

Jak obliczać wpłaty do PPK?

Podstawą do obliczania wpłat jest wynagrodzenie. Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Określa ją ustawa o PPK w art. 2 ust. 1 pkt 40.

Istnieje roczne ograniczenie podstawy wymiaru składek. Dotyczy ubezpieczeń emerytalno-rentowych. Wynosi 30-krotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. W 2023 roku limit ten wynosił 208 050 zł.

Minimalne wynagrodzenie wpływa na wpłaty obniżone. W 2022 roku 1,2-krotność minimalnego wynagrodzenia wynosiła 3 612 zł.

Obowiązki pracodawcy związane z PPK

Pracodawca ma kilka kluczowych obowiązków. Obowiązkiem pracodawcy jest zawarcie 2 rodzajów umów. Dotyczą zarządzania PPK i prowadzenia PPK.

Terminy wprowadzenia PPK były etapowe. Zależały od liczby zatrudnionych pracowników. Pierwszy etap rozpoczął się 1 lipca 2019. Dotyczył firm zatrudniających co najmniej 250 osób. Drugi etap objął firmy od 50 osób. Startował 1 stycznia 2020. Trzeci etap dotyczył firm od 20 osób. Rozpoczął się 1 lipca 2020. Czwarty etap, od 1 stycznia 2021, objął pozostałe podmioty.

Mikroprzedsiębiorcy mogą być zwolnieni. Dzieje się tak, jeśli wszyscy pracownicy zrezygnują. Mikroprzedsiębiorcy są zwolnieni z wprowadzenia PPK. Warunek to złożenie deklaracji rezygnacji przez wszystkich zatrudnionych.

Pracodawca musi naliczać wpłaty regularnie. Wpłaty są potrącane z wynagrodzenia pracownika. Pracodawca finansuje swoją część. Środki są przekazywane do instytucji finansowej.

• Sprawdź, jakie obowiązki ma pracodawca. Dotyczą wprowadzania PPK.
• Wybierz instytucję finansową. Zrób to razem z pracownikami.
• Podpisz umowę o zarządzanie PPK. Podpisz też umowę o prowadzenie PPK.

Przy zarządzaniu PPK pracodawcy mogą korzystać z narzędzi. Przykłady to kalkulator PPK lub oprogramowanie do zarządzania PPK.

Podsumowanie i korzyści z PPK

PPK to program długoterminowego oszczędzania. Środki pochodzą z trzech źródeł. Dokładają się pracownik, pracodawca i państwo.

Źródło wpłaty	Wpłata podstawowa	Wpłata dodatkowa
Pracownik	2% wynagrodzenia	do 2% wynagrodzenia
Pracodawca	1,5% wynagrodzenia	do 2,5% wynagrodzenia
Państwo	Wpłata powitalna (250 zł)	Dopłata roczna (240 zł)

Ten system wspiera budowanie prywatnych oszczędności. Ma to znaczenie dla przyszłości pracowników. Środki zgromadzone w PPK są prywatne. Można je wypłacić po 60. roku życia. Są też dostępne w określonych sytuacjach życiowych.

Polski Fundusz Rozwoju przekazuje dopłaty państwa. Całość reguluje Ustawa o PPK.